۱.امام موسی بن جعفر علیه السلام فرمودند:
(…هما کافران – علیهما لعنه الله والملائکه و الناس اجمعین – والله ما دخل فی قلب احد منهما شیء من الایمان…کانا خداعین مرتابین منافقین حتی توفتهما ملائکه العذاب الی محل الخزی فی دار المقام.)۱
یعنی:(…هر دو نفر (فلانی وفلانی) کافرند-نفرین خدا وفرشتگان و همه مردم بر آنها باد- به خدا سوگند هیچگاه به دل ایمان نداشتند…همیشه حیله باز واهل شک وریب و نفاق بودند تا ملائکه عذاب آنها را قبض روح و به جایگاه ذلت و خواری در دارالمقام (دوزخ) فرستادند.)
۲.ابو حمزه ثمالی می گوید:به امام علی بن الحسین (امام سجاد)علیه السلام عرض کردم : ( اسالک عن فلان و فلان) از شما درباره فلانی و فلانی سوال دارم؟ حضرت علیه السلام در پاسخ فرمودند: (فعلیهما لعنه الله بلعناته کلها ماتا والله و هما کافران مشرکان بالله العظیم.)۲
یعنی:( لعنت خدا بر ان دو باد به عدد تمام لعنت های الهی و به خدا سوگند ان دو مردند در حالی که کافر و مشرک به خدای بزرگ بودند.)
«بر عمر لعنت و بر آل محمد صلوات»
ا.اصول کافی ج۸ ص۱۲۵ ح۹۵.
۲.بصائر الدرجات ص ۲۶۹ج۹-بحارالانوار ج۳۰ ص۱۴۵.
