بسم الله الرحمن الرحیم
از سیّد بن طاووس قدس سره نقل شده است:
این بزرگوار در سامراء هنگام داخل شدن در سرداب مقدّس مناجات ملکوتی امام عصر صلوات الله علیه را با خداوند شنیده است که آن وجود مقدس چنین راز و نیاز می کرد:
اللهمّ إنّ شیعتنا خلقوا من فاضل طینتنا و عجنوا بماء ولایتنا، اللهمّ اغفر لهم من الذنوب ما فعلوا إتّکالاً علی حبّنا و ولّنا یوم القیامة اُمورهم، و لاتؤاخذهم بما اقترفوا من السیّئات، إکراماً لنا، و لاتعاقبهم یوم القیامة مقابل أهدائنا، و إن خفّت موازینهم فثقّلها بفاضل حسناتنا.1
بار پروردگارا! شیعیان ما از زیادی طینت ما آفریده شده اند و به آب ولایت ما سرشته گشته اند. خداوندا گناهان آنها را که با اتکاء به دوستی ما انجام داده اند بیامرز، و امور ایشان را در قیامت به ما واگذار کن و به خاطر بزرگداشت ما آنها را به خاطر گناهانی که مرتکب شده اند مؤاخذه مفرما، و در مقابل دشمنان آنان را عقوبت نکن، و اگر کفّۀ حسنات و خوبی های ایشان سبک باشد با افزودن حسنات ما بر آن، سنگین گردان.
«بر عمر لعنت بر آل محمد صلوات»
1-مشارق انوار الیقین: 199(با کمی اختلاف).
