بسم الله الرحمن الرحیم
شیخ ابن قولویه قدس سره در کتاب «کامل الزیارات» از امام صادق علیه السلام روایت نموده که حضرتش به مفضّل – یا به جابر، چنان که در کتاب «مزار کبیر» و مزار سیّد بن طاووس رحمة الله آمده است- فرمود:
کم بینک و بین قبر الحسین علیه السلام؟
فاصلۀ میان شما تا قبر مطهّر امام حسین علیه السلام چقدر است؟
گفت:پدر و مادرم به فدای شما! به مقدار سفر یک روز و مقداری از روز دیگر.
حضرت فرمودند:آیا قبر آن حضرت را زیارت می کنی؟
گفتم آری.
فرمودند:ألا اُبشّرک ألا اُفرّحک ببعض ثوابه؟
آیا به تو مژده دهم و با بیان گوشه ای از پاداش زیارت آن حضرت، مسرورت بنمایم؟
عرض کردم: آری، قربانت گردم.
حضرت فرمودند:إنّ الرجل منکم لیأخذ فی جهازه و یتهیّأ لزیارته فیتباشر به أهل السماء، فإذا خرج من باب منزله راکباً أو ماشیاً و کُل الله به ألف آلاف ملک من الملائکة یصلّون علیه حتّی یوافی قبر الحسین علیه السلام.
هرگاه یکی از شیعیان، اثاث سفرش را برمی دارد و آمادۀ سفر به سوی قبر آن حضرت می گردد، اهل آسمان به او مژده می دهند، وقتی از درب خانه اش بیرون می رود- چه پیاده و چه سواره – خداوند هزاران هزار فرشته1 به او موکّل می نماید که تا رسیدن به قبر مطهّر امام حسین علیه السلام بر او تحیّت و درود فرستند.
ای مفضّل! هنگامی که به قبر امام حسین علیه السلام رسیدی، درب حرم مطهّرش بایست و این کلمات را بگو، زیرا که به تعداد هر کلمه ای که گویی نصیب و بهره ای از رحمت خداوند عایدت می گردد. – آنگاه حضرت آن کلمات را بیان فرمودند-
وقتی به سوی قبر مطهّر حضرتش راه افتادی برای هر گامی که از زمین برمی داری و بر آن می گذاری، پاداش کسی را که در راه خدا جنگیده و به خون خود آغشته شده است، می دهند. وقتی بر قبر مطهّر سلام دادی با دست آن را لمس کن و بگو:
السلام علیک یا حجّة الله فی سمائه و أرضه ؛
سلام بر تو ای حجّت خدا در آسمان و زمینش.
آنگاه به نماز بپرداز که پاداش هر رکعت نماز در این مکان مقدّس همانند پاداش کسی است که هزار حجّ و عمره به جای آورده و هزار بنده آزاد نموده و گویی هزار مرتبه در راه خدا به همراه پیامبر مُرسلی فرستاده شده، جهاد نموده است.
هنگامی که از زیارت قبر امام حسین علیه السلام بازگشتی منادی ندا سرمیدهد – که اگر سخن او را می شنیدی تمام عمرت را در کنار قبر مطهّر امام حسین علیه السلام می ماندی – او می گوید:
طوبی لک أیّها العبد! قد غنمت و سلّمت، و قد غفر لک ما سلف، فاستأنف العمل.
ای بنده! خوشا به حال تو! بهرمند گشتی و از هر گونه آفت رهائی یافتی، اعمالت را از ابتدا آغاز کن که تمام گناهان گذشته ات آمرزیده شد.
پس اگر زائر آن حضرت، همان سال یا در همان شب یا در همان روز بمیرد قبض روح او به عهدۀ خداوند متعال است، هنگامی که زائر به سوی منزل خود بازمی گردد فرشتگان با او همراه می شوند و در طیّ راه به او استغفار نمده و بر او درود می فرستند.
وقتی به منزلش رسید فرشتگان گویند: پروردگارا! این بندۀ توست که موفّق به زیارت قبر فرزند پیامبرت شده، اینک به منزل خودش بازگشت، ما کجا رویم؟
ندای از آسمان می آید که: یا ملائکتی! قفوا بباب عبدی، فسبّحوا و قدّسوا و اکتبوا ذلک فی حسناته إلی یوم یتوفّی.
ای فرشتگان من! کنار درب خانۀ بندۀ من بایستید و تا هنگام مرگش، تسبیح و تقدیس نمایید و پاداش این عمل را در نامۀ حسنات وی بنویسید.
امام صادق علیه السلام فرمودند: فرشتگان پیوسته در کنار درب خانۀ زائر امام حسین علیه السلام می ایستند و به تسبیح و تقدیس خدا مشغول می شوند و پاداش این عمل را در نامۀ حسنات آن زائر می نویسند.
وقتی این زائر از دنیا رفت فرشتگان در کنار جنازۀ او، کفن و و غسل و نماز او حاضر شده می گویند: پروردگارا! ما را مأمور نمودی تا درب بنده ات بایستیم اینک او از دنیا رفت ما به کجا رویم؟
ندا می آید: یا ملائکتی! قفوا بقبر عبدی فسبّحوا و قدّسوا و اکتبوا ذلک فی حسناته إلی یوم القیامة.
ای فرشتگان من! تا روز قیامت کنار قبر بنده ام بایستید و به تسبیح و تقدیس مشغول شده و پاداش آن را در نامۀ حسنات او بنویسید.2
نویسنده رحمه الله گوید: منظور از «کلمات» که فرمودند: وقتی به درب حرم مطهّر رسیدی آن را بگو، همان زیارت دهم از زیارات امام حسین علیه السلام است که علّامۀ مجلسی رحمه الله در کتاب «التحفه» نقل نموده است.
«بر عمر لعنت بر آل محمد صلوات»
1-در «الکامل» و «بحارالانوار» آمده: چهار فرشته.
2-کامل الزیارات: 374 ح 5، مصباح الزائر: 252، بحارالأنوار101/163 ح 8 و 229 ح 36.
