بسم الله الرحمن الرحیم
ای نسیم سحری ، ای شب روشن چه شب اســت
مگـر امشـب مــه مـن شــمع دل انجمــن اسـت
چه شب است این شب فیروز دل افروز چـه روز
مـگـر امشـب شــب اشراق دل آرام من اسـت
مشـــــرق شـــمس ابـــد مطـــلع انـــوار ازل
صــاحب العـصـر ابوالوقت امــام زمـن اسـت
مظـــهر قائــم بـــالقــسـط بـــه جـــاب ازلــــی
معــلـن خــــفی مـظــهر مــا قـــد بـطــن اســت
مـرکــز دایـــرۀ هســـتی قــطـب الاقــطــاب
انــکه با عــالـم امـکان مـثــل روح و تـن اسـت
مـالک کون فیـــکون و مالــک کون و مکــــان
مـظــهر ســلـطــنت قــــاهــرۀ ذی المــنن اســت
بحـــــر مواج ازل چشــــمۀ سرشـــــار ابــــــد
کـان در آن صبح مصا روح قدس قوطه زن است
طـــور سینای تجـــلی که بسی همچـــــو کــــلی
ارنـی گــو ســر کـویـش همـگی را وطــن اســت
یوســف مصر حقیقت که دو صـد یوسف حســـن
نتــوان گـفــت که آن در ثــمـیـن را ثــمـن اســت
حجـــت قـــــاطــعــه و قــــامع الحــاد و ظـــلال
رحــمـت واســعه و کـــاشف کـرب و مـحـن اسـت
حــــاوی علـــم و یقیـــن حــامی دیـــن و آئیــــن
مــا حــی زیـغ وزلل محـیـی فـرض و ســنن اسـت
جــــامع الشمــــل پــس از تفـــرقۀ اهل ضـــلال
بـاسـط الـعـدل پــس از آنـکه زمــین پـر فـتــن اسـت
ای سلیــــمان جهــــان پـــادشه عـــــرش مــکان
خاتــم مـــلک تـــو تـا کــی بـکـف اهـــــرمـن اســت
ای همــــای مــلأ قدس و حمـــــام جـــبروت
تـا به کـی روضــۀ دیـن مسـکن زاغ و زغن است
ای رخـت کــعبۀ توحــید و درت کوی امــــید
تــا بــه کـی کــعبۀ دلــها هــمه بیــت الوثـــن اســت
پرده از ســـــرّ أنــا الله برانـــدازی دمـــی
تــا بداننــد کـه شــــایستۀ ایـــن مــا و مــن اســت
دل بـــدریــا زده از شــــوق جـمــالـت الیـــاس
خضـر ازعشــق تــو ســرگشـتــۀ ربع و من اســت
کــــعبۀ درگــــه تــو قبلــــۀ ارواح و عــــقول
خــاک پــاک ره تـو ســجده گــه مــرد و زن اســت
ای ز روی تـــو عــــیان جــنّت اربـــاب جـــنان
بی تــو فـردوس بـریـن بـرهمـه بیـت الحزن اســت
ای کــه در ظــلّ لـوای تــو کــند گـردون جـــای
نــــوبــت رایــــت اســــلام بــرافـــراشــــتـن اســت
ای زشــمشیر تــو از خــوف ، دل دهـــر دونـیم
